Analyse leesgedrag
Literaire competentieniveaus volgens Theo Witte
Ik denk dat ik mezelf zou indelen in niveau 3 (Noch eenvoudig, noch moeilijk) of niveau 4 (Enigzins complex) in de matrix van Theo Witte. Ik maak deze veronderstelling vertrekkende vanuit de titels ‘Voor alttijd mijn mama’ (Kathleen Aerts), ‘De Vliegeraar’ (Khaled Hosseini), ‘Het gouden ei’ (Tim Krabbé) en ‘Paper Towns’ (John Green). Ik kies voor niveau 3 omdat ik denk dat de onderwerpen van deze titels perfect binnen de kenmerken van dit niveau passen. Ze gaan elk over ‘moeilijkere’ thema’s, zoals dementie, vluchten, ontvoering en een verloren vriendschap, maar het zijn ook stuk voor stuk eenduidige thema’s. Als lezer zou ik mezelf dan weer eerder in niveau 4 indelen, omdat ik me, telkens ik een boek lees, graag in de plaats stel van het hoofdpersonage en graag wil begrijpen waarom hij/zij bepaalde keuzes maakt of handelingen uitvoert. In ‘De Vliegeraar’, bijvoorbeeld heb ik me dagenlang afgevraagd waarom het hoofdpersonage niet ingrijpt als hij zit dat zijn beste vriend wordt aangevallen door jongeren uit de stad. Ik leef telkens heel hard mee met de personages en zoek verbanden in bepaalde verhaallijnen.
Functies van jeugdliteratuur
Als lezer vind ik escapisme en ontspanning de belangrijkste functies van jeugdliteratuur. Ik vind het zalig om in de zetel te kruipen met een goed boek en me compleet af te sluiten van de buitenwereld en me 100% in te leven in het verhaal. Het gebeurt dan meermaals dat iemand me iets vraagt, maar dat ik het gewoon niet hoor omdat ik té geconcentreerd aan het lezen ben. Ik vind een boek goed als ik denk dat ik een half uurtje aan het lezen ben, maar in realiteit dan al een uur of twee aan lezen ben. Naast escapisme is ontspanning ook een belangrijke functie. Niets zo leuk als na een zware dag even in de zetel te ploffen met een leuk boek om alles te vergeten, of voor het slapengaan nog even rustig te worden met een leuk verhaal.
Als toekomstig leekracht Nederlands vind ik ontspanning, creativiteit en esthetiek de belangrijkste functies van jeugdliteratuur. Onstpanning staat op de eerste plaats, omdat ik hoop dat ik leerlingen ga kunnen warm maken om te lezen voor hun plezier, en niet alleen 'omdat het moet'. Ten tweede vind ik creativiteit een belangrijke functie omdat ik hoop dat wanneer leerlingen een boek gelezen hebben, ze het niet gewoon terug in de kast leggen, maar er ook echt iets mee doen. Ik hoop dat ik voortduren leuke en creatieve opdrachten ga kunnen geven rond jeugdliteratuur. Als laatste vind ik esthetiek een belangrijke functie omdat ik leerlingen wil laten inzien dat het absoluut niet makkelijk is om een boek te schrijven. Ik hoop dat ze oog gaan hebben voor zinsconstructies en uitspraken die gebruikt worden en deze eventueel ook overnemen.
Mijn huidige literaire leesgedrag
Ik keek er een beetje van op dat ik mezelf classificeer onder niveau 3 of 4 van Theo Witte. Voordat ik aan deze opdracht begon schatte ik mijn leesniveau hoger in. Ik ga er dus aan werken om naar hogere niveaus te geraken door 'klassiekers' te lezen en meer volwassen boeken te lezen. Ik leg mijn chicklits en non-fictie boeken even aan de kant en ga wat zwaardere lectuur lezen. Ik denk dat ik hier nog niet echt toe was gekomen omdat ik me qua boeken nogal laat beïnvloeden door wat vaak gelezen wordt en waarover ik goede dingen hoor of lees. Ik ga nu proberen om mij hier minder door te laten beïnvloeden en me wat meer toespitsen op dingen die ik nog graag wil lezen.